Τον κανόνα των 30 λεπτών για το θερμικό σοκ εξήγησε ο διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Γιώργος Παππάς, αναφερόμενος στον καύσωνας και τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες.

Σύμφωνα με τον κύριο Παππά, μιλώντας χθες στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η επίδραση των αυξημένων θερμοκρασιών και κυρίως, των παρατεταμένων αυξημένων θερμοκρασιών στον ανθρώπινο οργανισμό, μπορεί να ξεκινήσει από μια ήπια αφυδάτωση που μπορεί να καταλήξει σε μία απλή δυσκοιλιότητα σε κάποιους και κυρίως ηλικιωμένους, ή να προκαλέσει κράμπες, ζάλη, δροτσίλες (εξανθήματα που βγάζουν κάποιοι ειδικά όταν φοράνε εφαρμοστά ρούχα).

«Όμως, οι επιδράσεις μπορεί να φτάσουν μέχρι το σημείο του θερμικού τραύματος, της ανακατανομής δηλαδή του αίματος στον οργανισμό. Και επειδή πηγαίνει κυρίως προς το δέρμα, το στερούνται βασικά όργανα, από τους νεφρούς μέχρι τον εγκέφαλο και δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα, καταλήγοντας στην γνωστή θερμική καταπληξία. Στο θερμικό σοκ, όπου έχουμε και νευρολογικά συμπτώματα, αλλά και υψηλό πυρετό. Δεν είναι πολύ δύσκολο να εξελιχθεί αυτή η διαδικασία τάχιστα ειδικότερα σε ευπαθείς ομάδες, σε πολύ μικρές ηλικίες και φυσικά σε πολύ μεγάλες ηλικίες, αλλά και σε ανθρώπους που λαμβάνουν φάρμακα. Η θερμοπληξία είναι μία κατάσταση, στην οποία πρέπει να τρέξεις. Υπάρχει ο κανόνας των 30 λεπτών, όπου μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα θα πρέπει να έχεις κρυώσει τον ασθενή. Να τον έχεις διαγνώσει, να τον έχεις μεταφέρει, να έχεις αποκλείσει άλλα αίτια και να έχεις ξεκινήσει κάποια θεραπεία, ώστε να έχεις κατεβάσει τη θερμοκρασία του σε ένα αποδεκτό επίπεδο».

Το καλοκαίρι, αναφέρει ο διακεκριμένος παθολόγος, ξεχνάμε ότι πολλοί άνθρωποι και κυρίως ηλικιωμένοι λαμβάνουν νευροψυχιατρικά φάρμακα και πολλές φορές άκριτα και σε συνδυασμό, τα οποία είτε επηρεάζουν το κέντρο θερμορύθμισης του εγκεφάλου, είτε επηρεάζουν την ικανότητα μας να ιδρώνουμε, είτε μπορεί να συμμετέχουν σε συνέργεια με άλλα φάρμακα, πχ με αντί υπερτασικά, στο να είμαστε ευπαθέστεροι στην όποια επίδραση της ζέστης. «Άλλη κατηγορία ουσιών που μπορεί να προδιαθέσει σε θερμοπληξία είναι όσα προκαλούν αυξημένο μεταβολισμό και άρα αυξημένη μεταβολική παραγωγή θερμότητας- από “αθώα” διεγερτικά για την συγκέντρωση και καρνιτίνες και πράσινα τσάγια “για το μεταβολισμό” μέχρι κοκαΐνη. Σε θερμοπληξία προδιαθέτουν και τα διουρητικά, εφόσον πολλά από τα συμπτώματα προέρχονται από απώλεια όγκου υγρών».

Ο κ. Παππάς επισημαίνει την ανάγκη που ενίοτε προκύπτει αναπροσαρμογής της φαρμακευτικής αγωγής, τις ζεστές μέρες, για να τονίσει στη συνέχεια ότι δεν είναι ευάλωτοι μόνο οι ηλικιωμένοι και οι ευπαθείς.

«Ευάλωτος είναι θεωρητικά και κάθε υγιής άνθρωπος, ο οποίος αποφάσισε να το παίξει υπεραθλητής μέσα στην ζέστη, κάτι που δυστυχώς είναι πολύ συχνό και αυξανόμενο φαινόμενο, όσο κάποιοι άνθρωποι έχουν αναπτύξει ένα ανεξέλεγκτο ενδιαφέρον για τον αθλητισμό και για την άσκηση, χωρίς να τον βάζουν σε κάποιες νόρμες. Ως εκ τούτου υπάρχει και η θερμοπληξία μετά από άσκηση, όπου η εξωτερική θερμοκρασία επιδρά παράλληλα με την αυξημένη εσωτερική μεταβολική παραγωγή θερμότητας- ειδικά στην εποχή μας που υπάρχει πληθώρα trainers/ coaches που πιέζουν ανθρώπους που τους εμπιστεύονται να τρέχουν 5 χιλιόμετρα μέσα στο καταμεσήμερο. Στην θερμοπληξία άσκησης ανήκει και η θερμοπληξία μετά από σωματική εργασιακή καταπόνηση σε μέρες καύσωνα».