“Τούτη την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς, και πλούσιοι και φτωχοί, και πολιτικοί και στρατιωτικοί, και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί να τη φυλάμε κι όλοι μαζί, και να μη λέγει ούτε ο δυνατός “εγώ”, ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς “εγώ”; όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει “εγώ”. Όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λέμε “εμείς”. Είμαστε στο “εμείς” κι όχι στο “εγώ”.

Σήμερα, διπλή γιορτή της Χριστιανικής Πίστης και της Επανάστασης που οδήγησε στη δημιουργία του πρώτου έθνους -κράτους στην Ευρώπη, τα λόγια του αγωνιστή του 1821, στρατηγού Μακρυγιάννη συμπυκνώνουν τη λαϊκή σοφία μια παγκόσμιας αλήθειας: Ο καθένας μόνος του δεν μπορεί να κάνει πολλά, ενωμένοι και ομονοούντες μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα. Αυτή την αλήθεια εκφράζουν ετυμολογικά και εννοιολογικά τα Σύμβολα της ημέρας, που διατηρούν αδιάρρηκτο το νήμα της ελληνικής διαχρονίας στη βάση της αλληλεγγύης και της επικοινωνίας των γενεών: Η παρέλαση -απόδοση τιμής από τη νέα γενιά που βαδίζει παράλληλα με τους νεκρούς ήρωες. Και η ελληνική σημαία, το ιερότερο σύμβολο του Έθνους, που στις πτυχές της περικλείει τους αγώνες, τις θυσίες και τις μαρτυρίες της ελληνικής ψυχής, εκφράζει την εθνική μας ενότητα και τη θρησκευτική μας πίστη και ενσαρκώνει τα οράματα του λαού μας για ελευθερία, δημοκρατία, φως, αναδημιουργία.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είμαστε στο εμείς και όχι στο εγώ.

Χρόνια πολλά Ελλάδα, χρόνια πολλά απανταχού Ελληνίδες και Έλληνες”