Το νέο Πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, το οποίο στοχεύει στην αναβάθμιση του σχολείου, παρουσιάστηκε προ ημερών (22/04/20) από την Υπουργό κα Νίκη Κεραμέως, καθώς και από τους Υφυπουργούς κα Σοφία Ζαχαράκη και κ. Βασίλη Διγαλάκη. Το εν λόγω νομοσχέδιο αναρτήθηκε μάλιστα άμεσα προς δημόσια διαβούλευση. Στο νομοσχέδιο αυτό περιλαμβάνεται, μεταξύ άλλων, η ανάπτυξη Εργαστηρίων Δεξιοτήτων: Εισάγονται πιλοτικά νέες θεματικές στο υποχρεωτικό πρόγραμμα νηπιαγωγείων, δημοτικών και γυμνασίων από το επόμενο σχολικό έτος (2020–2021). Στόχος των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων είναι να ενισχυθεί η καλλιέργεια ήπιων δεξιοτήτων, δεξιοτήτων ζωής και δεξιοτήτων τεχνολογίας και επιστήμης (από κοινού «δεξιότητες του 21ου αιώνα») στους μαθητές, όπως και η βιωματική και ανακαλυπτική μάθηση. Τα εργαστήρια οργανώνονται σε 4 θεματικούς κύκλους (Ευ ζην, Περιβάλλον, Κοινωνική Ενσυναίσθηση και Ευθύνη, Δημιουργική Σκέψη και Πρωτοβουλία) και περιλαμβάνουν διάφορες επιμέρους θεματικές (ανά ηλικία), όπως π.χ. εθελοντισμός, σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, οικολογική συνείδηση, πρόληψη από εξαρτήσεις, επιχειρηματικότητα, πρόληψη και προστασία από φυσικές καταστροφές, αλληλοσεβασμός και διαφορετικότητα, ρομποτική, νέες τεχνολογίες κ.α. Με λίγα λόγια, το υπουργείο θα αναπτύξει «δεξιότητες ζωής» στα «παιδιά του 21ου αιώνα» μέσα από το υποχρεωτικό μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης από το νηπιαγωγείο! Είναι βέβαιο πως δεν υπάρχει ούτε ένας γονέας που θα  αρνηθεί να διδαχθεί το παιδί του από το Νηπιαγωγείο, για το πώς θα έχει Ψυχική Υγεία, πώς θα προστατεύει αποτελεσματικά τον εαυτό του από την κακοποίηση, πώς θα είναι καθαρό, θα αρνείται την επικοινωνία με άτομα που δεν εμπιστεύεται, θα διαχειρίζεται αποτελεσματικά τις σεξουαλικές του επιθυμίες ώστε να αποφύγει τις κακοποιητικές σχέσεις, τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, μια εγκυμοσύνη σε λάθος στιγμή. Δεν υπάρχει γονέας που να μη θέλει το παιδί του να αποφύγει το bullying λόγω κάποιας ιδιαιτερότητας δικής του ή της οικογένειάς του. Οι γονείς συχνά διστάζουν να προσφέρουν οι ίδιοι στα παιδιά τους αυτό που έχουν ανάγκη και δικαιούνται. Επικαλούνται προβλήματα χρόνου, γνώσεων, κακή επικοινωνία με τα παιδιά τους, φυσική συστολή, προβλήματα αντίληψης του παιδιού. H λύση να υπάρξει η σχετική διδασκαλία από τον «ειδικό» του σχολείου, που θα εργαστεί με ψυχραιμία, αντικειμενικότητα, εφαρμόζοντας το επιστημονικά καλύτερο για τα παιδιά, με γνώση απαλλαγμένη από θρησκοληψίες, βασισμένη στην εμπειρία του «εξωτερικού» και ενταγμένης στο σύγχρονο κοινωνικό «γίγνεσθαι» φαντάζει μεγαλειώδης! Και μάλιστα από το Νηπιαγωγείο! Αυτό είναι ακριβώς το «δόλωμα» που ρίχνεται στους φοβισμένους και ανενημέρωτους γονείς και φυσικά φαντάζει πολύ όμορφο, δελεαστικό και «καθώς πρέπει».

Έτσι, ο «ειδικός» της Σεξουαλικής Αγωγής αρχίζει να ενημερώνει και να εκπαιδεύει με τη θερμή συγκατάθεση του γονέα τα παιδιά από το νηπιαγωγείο για θέματα της ανθρώπινης ανατομίας, υγιεινής, σεβασμού στον άνθρωπο, την αποφυγή και καταγγελία ατόμων κακοποιητικών για θέματα δηλ. που είναι γενικά αποδεκτά. Αλλά μαζί με αυτά και επιπλέον, διδάσκονται τα βασικά για την ανθρώπινη αναπαραγωγή με αντίστοιχη αναπαράσταση της σεξουαλικής πράξης, το ανατομικό λεξιλόγιο των έξω γεννητικών οργάνων, η ευχαρίστηση του αγγίγματος του ιδίου σώματος (αυνανισμός) ή του σώματος του άλλου, η θετική χρήση του σεξουαλικού λεξιλογίου, η φιλία αλλά και η αγάπη προς τα άτομα του ίδιου φύλου (και οι διαφορές τους), πώς χειριζόμαστε τα δύσκολα συναισθήματα σε μια στενή σχέση, τα διαφορετικά είδη οικογένειας, αποδοχή χωρίς κριτική της διαφορετικότητας και των διαφόρων τρόπων ζωής. Τα αποτελέσματα είναι η πρώιμη σεξουαλικοποίηση του παιδιού, που θεωρεί φυσιολογικό τον αυνανισμό, την ασυμβατότητα βιολογικού φύλου και ταυτότητας φύλου, ισότιμες όλες τις μορφές «οικογένειας», εθίζεται στην πορνογραφία, αποδέχεται στη συνείδησή του τις προγαμιαίες σχέσεις, την αντισύλληψη, την άμβλωση, την ομοφυλοφιλία, τη ρευστότητα στη ταυτότητα φύλου και αντιδρά σε όποιον κάνει παρέμβαση προς την κανονικοποίησή του (γονέα, θρησκευόμενο άτομο, ιατρό, κοινωνικό κανόνα) θεωρώντας τον καταχραστή των σεξουαλικών του δικαιωμάτων.

Σε πολλά παιδιά διαταράσσεται η αντίληψη για το φύλο τους και οι σεξουαλικές τους προτιμήσεις. Άλλοτε επιδίδονται σε σεξουαλικά παιγνίδια μίμησης ή και κακοποίηση συνομηλίκων τους επιθυμώντας να μιμηθούν τους μεγάλους και τις εμπειρίες τους. Ανατίθεται στα παιδιά το βαρύ φορτίο να προστατέψουν τον εαυτό τους από τη σεξουαλική τους κακοποίηση από τον ενήλικα και να την καταγγείλουν κατά την κρίση τους. Πόσο δύσκολο θα είναι για το παιδί να ξεχωρίσει ποιόν να εμπιστευτεί, όταν η κακοποίηση προέρχεται τις περισσότερες φορές από τους δικούς του ανθρώπους! Η σεξουαλική ικανοποίηση σε αυτά τα μαθήματα ξεχωρίζει τη σεξουαλική ικανοποίηση από την αναπαραγωγική λειτουργία. Η βιολογική σχέση στην οικογένεια χάνει την αξία της, το πρότυπο της ομόφυλης στείρας ένωσης προωθείται ως ισότιμο με τον σταθερό ετερόφυλο γάμο και το βιολογικό δεσμό που δημιουργεί τα βιολογικά παιδιά και αδέλφια. Αλλάζει στη συνείδηση του παιδιού το πρότυπο της οικογένειας.

Η παραδοσιακή οικογένεια υπονομεύεται, ως παλιομοδίτικο κατασκεύασμα, που με τις σκουριασμένες της αντιλήψεις στερεί τη σεξουαλική χαρά από το παιδί. Ουδέποτε ο ετερόφυλος σταθερός γάμος προβάλλεται ως πρότυπο ευτυχίας. Το παιδί έχει μεγάλη δυσκολία να συνάψει ώριμο γάμο και σταθερή σχέση όταν ενηλικιωθεί και το επιθυμήσει. Υπάρχει εκτεταμένη επιστημονική βιβλιογραφία που υποδεικνύει τις σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες πάνω στα παιδιά αυτής της πρώιμης και άκαιρης ενασχόλησής τους με τη σεξουαλικότητα. Υπάρχουν βιωματικές εμπειρίες παιδιών και οικογενειών που υπέστησαν τραύματα από αυτή την εκπαίδευση. Υπάρχει ο κοινός νους, που υποδεικνύει πως η σωματική ενότητα δύο ανθρώπων, το πλήρες δόσιμο του ενός στον άλλον, είναι η πιο οικεία σχέση, που για να τους οδηγήσει όμως στην ευτυχία, πρέπει και οι δύο να είναι σε θέση να δείξουν πέρα από τη σχέση αυτή, και σεβασμό ο ένας για  τον άλλο . Ο σεβασμός χρειάζεται μακρόχρονη καλλιέργεια των ψυχών και εκδηλώνεται με την ικανότητά τους να θυσιάζονται μεταξύ τους, για πάντα, και με αποκλειστικότητα. Η επιτυχημένη σεξουαλική σχέση είναι το δώρο στην υπόσχεση παντοτινής και αποκλειστικής αγάπης και ενότητας, δηλαδή στο γάμο, και μόνο μέσα σε αυτόν φέρνει ολοκληρωμένη χαρά. Κάθε άλλη θεώρηση και ψευτοεκπαίδευση είναι αποσπασματική, παραπλανητική και καταστροφική  για τα παιδιά μας.

Το Υπουργείο όμως προχώρησε στο μέτρο αυτό λαμβάνοντας υπόψιν του μόνο τις απόψεις με τη συγκεκριμένη ιδεολογική τοποθέτηση και χωρίς να προσκαλέσει συμβουλευτικά Εκπαιδευτικούς, επιστήμονες Ψυχικής Υγείας,  Συλλόγους γονέων, άτομα εν γένει διαφορετικής τοποθέτησης, αλλά και τους Πνευματικούς πατέρες που αγωνίζονται και εκείνοι για την ευτυχία των παιδιών τους (διότι ο σεβασμός στις θρησκευτικές αξίες είναι κατοχυρωμένο δικαίωμα και τα συγκεκριμένα προγράμματα την προσβάλλουν). Δοκιμασμένες μέθοδοι για ευτυχισμένους, σεξουαλικά υγιής, και σταθερούς γάμους, αγνοήθηκαν επιδεικτικά στα πλαίσια της πολιτικά «ορθής», νέου τύπου αντιεπιστημονικής, αντιπαιδαγωγικής και αντίθρησκης αγωγής του Υπουργείου μας. Το μάθημα είναι κατά το νομοσχέδιο υποχρεωτικό. Το σχολείο δεν έχει δυνατότητα να αρνηθεί, ούτε καν λόγω της τυχόν ιδιαίτερης φύσης του, π.χ. σχολείο με διαφορετικές Θρησκευτικές αρχές, διότι η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση θεωρείται «δικαίωμα» του παιδιού και το κράτος το υπερασπίζεται… Η ενημέρωση από το γονέα για θέματα σεξουαλικότητας θεωρείται εκ προοιμίου ελλιπής. Σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας η εκπαίδευση ξεκινά από το Νηπιαγωγείο! Θα ήταν «ευχής έργον» για τους «υπευθύνους» του Υπουργείου να την αρχίσουν και από το Μαιευτήριο…, γιατί τέτοιες είναι οι «Οδηγίες» της Ευρωπαϊκού Τμήματος της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας – και όχι μόνο. Θα επεκτείνεται βέβαια  και στα μεγαλύτερα παιδιά σταδιακά.

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε πως το σχετικό Πολυνομοσχέδιο ανακοινώθηκε (τυχαία;) σε μια δύσκολη περίοδο για τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς και την Εκκλησία μας, περίοδο  που τα σχολεία είναι κλειστά λόγω κορονοϊού. Τα περιθώρια κινητοποίησης γονέων και διδασκόντων ελάχιστα, και η  Ιερά Σύνοδος, έχοντας και άλλα θέματα εξίσου σοβαρά να την απασχολούν, δεν έχει τη δυνατότητα να παρέμβει άμεσα σε αυτό το ζήτημα πνευματικής καθοδήγησης των παιδιών της. Πραγματικά, η εφαρμογή αυτού του προγράμματος δυναμιτίζει και προσβάλλει όλες τις χριστιανικές αξίες, που αποτελούν τα θεμέλια για τη χαρά και την ευτυχία του ανθρώπου και ως προς το θέμα της σεξουαλικότητάς του. Ο αγώνας της εγκράτειας, της σεμνότητας, της αγνότητας, της μονογαμίας απαξιώνεται με αυτά τα προγράμματα ήδη από το Νηπιαγωγείο. Περιφρονείται ο πνευματικός  αγώνας των νέων που επιθυμούν να προσέλθουν αγνοί στο γάμο τους εμπιστευόμενοι την ευτυχία τους ακόμη και στο θέμα της σεξουαλικότητας στην αγάπη του Θεού. Περιφρονείται ο αγώνας όσων θα ήθελαν να ακολουθήσουν το δρόμο του Ορθόδοξου μοναχισμού, για να μην επεκταθούμε και στην αλλοίωση της έννοιας της αγνότητας όπως ορίζεται από αυτά τα προγράμματα. Επιπρόσθετα, είναι απορίας άξιο, γιατί ενώ το θέμα της «σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο Νηπιαγωγείο», προαναγγέλθηκε ξεκάθαρα  στην «Αιτιολογική Έκθεση στο Σχέδιο Νόμου….» (4), και έγινε η σχετική ανακοίνωση προς τους δημοσιογράφους, η συγκεκριμένη θεματολογία δεν αναγράφετε με σαφήνεια στην ιστοσελίδα της Δημόσιας Διαβούλευσης (5), ώστε να έχει τη δυνατότητα ο κάθε γονέας να ενημερωθεί, να εκφράσει ελεύθερα την άποψή του, τις επιθυμίες και τις επιφυλάξεις του. Αυτό το θεωρούμε εξαιρετικά ύπουλο και παραπλανητικό από τη πλευρά του Υπουργείου, το οποίο προσβάλλει εκτός από τα παιδιά και τη νοημοσύνη του σύγχρονου γονέα.

Καλούμε τους γονείς:

Να αρνηθούν τη συμμετοχή των παιδιών τους σε αυτά τα προγράμματα,

Να μην επιτρέψουν στους  «ειδικούς» εκπαιδευτές του Υπουργείου να γίνουν διαχειριστές της ζωής και των αξιών της δικής τους οικογένειας.

Να αναλάβουν οι ίδιοι να βοηθήσουν τα παιδιά τους, ήδη από τη γέννησή τους, ώστε να αναπτύξουν υγιή σεξουαλικότητα.

Να αγωνισθούν με όλα τα νόμιμα μέσα για να σωθούν τα παιδιά μας, οι οικογένειες, η Πίστη και η Πατρίδα μας, από τέτοιου τύπου καθοδηγητές και προγράμματα Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας.

Να μπουν στην ιστοσελίδα της Δημόσιας Διαβούλευσης και να διατυπώσουν τα σχόλια, τις επιφυλάξεις, την έντονη αντίδραση και τη  διαφωνία τους σχετικά με την επιβολή, έστω και πιλοτικά, της Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης (γίνεται αναφορά στο (4) σελίδα 2).

Η συγκεκριμένη διαβούλευση θα είναι ανοικτή μέχρι τις 6 Μαΐου 2020, 8 π.μ.

πηγή: tideon.org