Αντί
ενός απλού, σταθερού, αποτελεσματικού κατά της φοροδιαφυγής και
κοινωνικά δίκαιου φορολογικού συστήματος, σύμφωνα με τις επαγγελίες και
των τριών συγκυβερνώντων κομμάτων, φαίνεται ότι προωθείτο το ακριβώς
αντίθετο. Εστω κι αν η επακολουθήσασα κατακραυγή οδήγησε σε βελτιωτική
αναθεώρηση. Πάντως, αντί απλού, θα έχουμε ένα ακόμη πιο περίπλοκο, προς
μεγάλη χαρά των φοροτεχνικών, στους οποίους αναγκαζόμαστε να
καταφεύγουμε, και ακόμη μεγαλύτερη χαρά όσων εφοριακών υποκύπτουν στον
πειρασμό να γίνονται εκείνοι πλουσιότεροι αντί του κράτους. Για σταθερό
σύστημα ούτε λόγος να γίνεται, αφού ακόμη και λίγες ημέρες πριν από την
κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου μεταβάλλονται κάθε τόσο οι προβλέψεις
του.
Και καθώς θα καταστεί αναπόφευκτα
δυσεφάρμοστο, θα χρειαστεί σύντομα να τροποποιηθεί, αποτρέποντας συν
τοις άλλοις κάθε σκέψη για παραγωγικές επενδύσεις, οι οποίες γίνονται
μόνο αν υπάρχει σταθερό φορολογικό σύστημα. Αποτελεσματικό αποκλείεται
να είναι προς ανακούφισιν των φοροφυγάδων.
Οσο για την υπόσχεση ότι θα
είναι δικαιότερο, μόνο παρεμπιπτόντως το προσπαθεί καθώς επιδιώκει να
εισπράξει περισσότερους φόρους από τους ελεύθερους επαγγελματίες και
τους αγρότες, αλλά γίνεται ακόμη πιο άδικο για τα σίγουρα υποζύγια, τους
μισθωτούς και συνταξιούχους. Αποκορύφωμα αυτής της φορολογικής λαίλαπας
η πρόθεση να καταργήσει κάποιες φορολογικές ελαφρύνσεις που ισχύουν ως
σήμερα για τους έχοντες τέκνα και ιδιαίτερα για τους πολυτέκνους.