… Ο λόγος για τη .. προς Κύριον εκδημία
του π. Βασιλείου, ο οποίος αφήνει ορφανή
την πόλη της Σιάτιστας από τη δυναμική
παρουσία του. Υπήρξε γόνος ευλαβέστατου
ιερατικού ζεύγους: του π. Λάμπρου και
της πρεσβυτέρας Μαρίας, οι οποίοι άφησαν
ζωντανό αποτύπωμα ορθόδοξης ευσέβειας
στον Αμπελώνα και στην πόλη της Λάρισας.
Ο π. Βασίλειος σπούδασε παιδαγωγικά.
Τοποθετήθηκε δάσκαλος στην Κοζάνη.
Ήθελε όμως ν’ ακολουθήσει τα βήματα
του πατέρα του. Δάσκαλος ών χειροτονήθηκε
ιερέας από τον μακαριστό επίσκοπο
Σιατίστης Αντώνιο. Παραιτήθηκε όμως
από δάσκαλος για να αφιερωθεί εξ ολοκλήρου
στα εφημεριακά του καθήκοντα, στον Άγιο
Νικόλαο Σιάτιστας. «Ή παπάς παπάς ή
ζευγάς ζευγάς» έλεγε. Θα μπορούσε να
κρατήσει την καλύτερα αμειβόμενη και
με καλύτερες προοπτικές εξέλιξης θέση
του δασκάλου και να έχει ως δευτερεύουσα
ή άμισθη τη θέση του ιερέα. Έτσι θα
μπορούσε να βγει δέκα χρόνια νωρίτερα
στη σύνταξη, ενώ με τη θέση του ιερέα,
αν και εβδομήντα ετών δεν πρόλαβε καν
να συνταξιοδοτηθεί.

Ο π. Βασίλειος προτίμησε να δοθεί
ολοκληρωτικά στην Εκκλησία. Πριν τη
χειροτονία του νυμφεύθηκε τη δασκάλα
Μαραμή Σταυρούλα από τα Σέρβια, με την
οποία απέκτησαν υπέρ-πολύτεκνη οικογένεια
(εφτά παιδιά, τρία αγόρια και τέσσερα
κορίτσια). Πολλές φορές τα οικογενειακά
καθήκοντα απαιτούσαν περισσότερο χρόνο,
ο οποίος έπρεπε να αφαιρεθεί από τον
χρόνο της ενορίας. Προτιμούσε να αδικηθεί
η οικογένειά του παρά η ενορία του. Του
είπα κάποτε: «Πάτερ και τα
παιδιά σου δικαιούνται λίγο περισσότερο
από το χρόνο σου». Απήντησε:
«Ίδιο εφτά, ίδιο τρεις
χιλιάδες»; Τρεις χιλιάδες
ήσαν οι ψυχές των ενοριτών του…

Ο π.
Βασίλειος ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την
κατήχηση παιδιών και εφήβων. Ώρες
ολόκληρες περνούσαν τα παιδιά και οι
έφηβοι στη ζεστή αίθουσα του πνευματικού
κέντρου της ενορίας, όχι μόνο ακούγοντας
τα μαθήματα, αλλά μελετώντας πνευματικά
βιβλία, ασκούμενα στους υπολογιστές
που είχε εφοδιαστεί η ενορία και παίζοντας
επιτραπέζια παιχίδια. Διοργάνωνε επίσης
γιορτές κατηχητικών και διαγωνισμούς
ζωγραφικής ή ποίησης μεταξύ των παιδιών.
Δύο φορές την εβδομάδα διοργάνωνε
διαγωνισμό από ραδιοφώνου με ερωτήσεις,
στις οποίες καλούνταν τα παιδιά να
απαντήσουν. Μεταξύ των σωστών απαντήσεων
γινόταν κλήρωση και οι τυχεροί λάμβαναν
ως αμοιβή κάποιο βιβλίο παιδικής
λογοτεχνίας.

Μαζί
με την κατήχηση καλλιέργησε συστηματικά
και το κήρυγμα του θείου λόγου. Όχι μόνο
του προφορικού, αλλά και του γραπτού.
Εξέδιδε και κηρυκτικό φυλλάδιο με τίτλο:
«Ένα κάθε μήνα». Κατέγραφε ακόμη ομιλίες
και διαλέξεις εκλεκτών ομιλητών που
γινόταν στην Κοζάνη και σε άλλες πόλεις
και τις αναμετέδιδε από τον ραδιοφωνικό
του σταθμό.

Ο π.
Βασίλειος δημιούργησε ήδη από το 1990
ραδιοφωνικό σταθμό στην ενορία του με
εκλεκτό πρόγραμμα ομιλιών, συνεντεύξεων,
βυζαντινής και δημοτικής μουσικής, η
ακροαματικότητα του οποίου υπήρξε πολύ
καλή. Από το σταθμό αυτόν αναμεταδίδονταν
και οι ακολουθίες και ομιλίες του ναού,
καθώς και όλες οι διοργανώσεις εορτών.
Πρωτοτύπησε μάλιστα να μεταδίδεται το
πρόγραμμα του σταθμού και διαδικτυακά.

Ως
λειτουργός ο π. Βασίλειος ήταν ανυπέρβλητος…

Τέλος
μεγάλη ήταν η συμβολή του π. Βασιλείου
στην ανάδειξη και αντιμετώπιση των
προβλημάτων των πολύτεκνων οικογενειών
καθώς και του οξύτατου δημογραφικού
προβλήματος που αντιμετωπίζει η πατρίδα
μας. Κάθε οικογένεια της ενορίας του,
που αποκτούσε το τέταρτο και επιπλέον
παιδί λάμβανε ένα πολύ ικανοποιητικό
ποσό από το ταμείο της ενορίας, πράγμα
που λειτουργούσε ως κίνητρο και για
άλλες οικογένειες. Επί μία τριετία
υπήρξε και μέλος στο Δ.Σ. του Συλλόγου
Πολυτέκνων Κοζάνης. Μέχρι και σήμερα
επίσης διένεμε σε όλη τη Σιάτιστα το
εξαμηνιαίο περιοδικό «Ελληνορθόδοξη
Πολύτεκνη Οικογένεια» της Π.Ε.ΦΙ.Π.

Η
είδηση της εκδημίας του π. Βασιλείου σε
συνδυασμό και με τις πρόσφατες αναχωρήσεις
του π. Αυγουστίνου και του π. Παναρέτου
μας έθλιψε ιδιαίτερα. Εμένα μάλιστα και
για ένα επιπλέον λόγο, ότι ο εκλεκτός
και ακούραστος αυτός λευίτης, με το
άφθονο χιούμορ και το πλατύ χαμόγελο,
υπήρξε ταυτόχρονα και εκλεκτός συγγενής
εξ αγχιστείας (συμπέθερος). Ο θάνατός
του θα στερήσει πρόωρα από τα αγαπημένα
μας πέντε κοινά εγγόνια τον ένα από τους
παππούδες τους, τον καλύτερο και
χρησιμότερο. Την ίδια στέρηση θα νοιώσουν
και τα υπόλοιπα εγγόνια του, συνολικά
είκοσι δύο.

του Γεωργίου Τσακαλίδη.

Θερμά συλλυπητήρια και στον γιο του πατρός Βασιλείου, ταμία του Συλλόγου μας Αθανάσιο Βασιλείου