Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 1ης Απριλίου του 1955, τέσσερις οπλισμένοι μασκοφόροι εισέβαλαν στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου και ενεργοποίησαν μία βόμβα. Έφυγαν ανενόχλητοι με το αυτοκίνητο. Λίγο αργότερα, η έκρηξη κατέστρεψε μέρος των εγκαταστάσεων και το πρόγραμμα διακόπηκε. Ακολούθησαν αλλεπάλληλες εκρήξεις στο αρχηγείο της Αστυνομίας στη Λάρνακα, σε σπίτια βρετανών αστυνομικών, στο Διοικητήριο και στο Δικαστικό Μέγαρο. Στην Αμμόχωστο τοποθετήθηκαν βόμβες σε βρετανικό στρατόπεδο, ενώ στους δρόμους της Λεμεσού βρέθηκαν σάκοι με εκρηκτικό υλικό και πολλές εκτυπωμένες προκηρύξεις, που έγραφαν: «Είμεθα έτοιμοι να αναλάβωμεν αγώνα, για να απαλλάξωμεν την Κύπρον από τους Βρετανούς και να επιτύχωμεν την ένωσιν της με την Ελλάδα»….

Στις 15 Ιανουαρίου του 1950, στην Κύπρο διενεργήθηκε δημοψήφισμα για την Ένωση με την Ελλάδα. Οι Βρετανοί είπαν πως αποτελούσε «δώρο» για τη ηρωική δράση Ελλήνων και Κυπρίων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το διοργάνωσε η Εκκλησία της Κύπρου και το 95,7% των κατοίκων ψήφισαν υπέρ της ένωσης. Όμως, το αποτέλεσμα δεν επηρέασε τους Βρετανούς, οι οποίοι δεν έκαναν καμία ενέργεια για να υλοποιήσουν τις υποσχέσεις τους. Αρχικά, Έλληνες και Κύπριοι προσέφυγαν στον ΟΗΕ, προσπαθώντας να λύσουν το θέμα διπλωματικά. Δεν υπήρξε όμως καμία εξέλιξη και οι Κύπριοι αποφάσισαν να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Η δημιουργία της αντιστασιακής οργάνωσης ήταν πρωτοβουλία του Γεώργιου Γρίβα, γνωστού και ως «Διγενή», που είχε υπάρξει αρχηγός της αντικομμουνιστικής Οργάνωσης Χ τη δεκαετία του ’40. Έφτασε στη Κύπρο το 1954 και σε συνεργασία με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, ίδρυσε την «Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών» ή αλλιώς ΕΟΚΑ. Η πρώτη μέρα δράσης της ήταν η «εκρηκτική» 1η Απριλίου του 1955. 

Η προκήρυξη του Διγενή «Με τη βοήθειαν τού Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου τού Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα διά την αποτίναξιν τού Αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο το οποίον μάς κατέλιπαν οι πρόγονοί μας ως ιεράν παρακαταθήκην: «‘Η τάν ή επί τάς». Αδελφοί Κύπριοι, Από τα βάθη των αιώνων μάς ατενίζουν όλοι εκείνοι οι οποίοι ελάμπρυναν την Ελληνικήν Ιστορίαν διά να διατηρήσουν τήν ελευθερίαν των: οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι Τριακόσιοι τού Λεωνίδα και οι νεώτεροι τού Αλβανικού έπους. Μάς ατενίζουν οι αγωνισταί τού 1821, οι οποίοι και μάς εδίδαξαν ότι η απελευθέρωσις από τον ζυγόν δυνάστου αποκτάται πάντοτε με το αίμα. Μάς ατενίζει ακόμη σύμπας ο Ελληνισμός, ο οποίος και μας παρακολουθεί με αγωνίαν, αλλά και με εθνικήν υπερηφάνειαν. ‘Ας απαντήσωμεν με έργα, ότι θά γίνωμεν «πολλώ κάρρονες» τούτων….