Να προετοιμαστεί το παιδί μου για το νηπιαγωγείο ή την επόμενη τάξη του δημοτικού; Πρέπει να είμαστε σαφείς: ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ.

Κι όταν λέμε καλοκαίρι, εννοούμε τα πάντα εκτός από εκείνη τη βαρετή κατάσταση όπου πρέπει τάχα να προετοιμαστείς για την επόμενη τάξη.

Δηλαδή να προχωρήσει το παιδί σου λίγο πιο μπροστά από τους υπόλοιπους (λες και το να κάνεις το σχολικό βιβλίο θα σου βεβαίωσει μια θέση στο πάνθεον της τάξης) για να εξασφαλίσεις ότι από το Σεπτέμβριο στη νέα τάξη θα βαριέται ή απλά θα αισθάνεται ικανοποίηση ότι τα ξέρει. Και τι νόημα έχουν όλα αυτά; Ελάχιστο εώς κανένα. Το παιδί πρέπει να είναι μαθητής 9 μήνες. Τους υπόλοιπους έχει τόσα άλλα πράγματα να κάνει…

Όταν λέμε καλοκαίρι για τα παιδιά, εννοούμε:

… παγωτά και να μετράνε όπως εμείς παλιά πόσα έχουν φάει και να λες “έφαγα κι ένα το βράδυ με τη γιαγιά μου” για να κερδίσεις ακόμα ένα στο μέτρημα

… μπάνια και να μετράνε και τα διπλά (πρωί-απόγευμα) και να προσθέτεις κι άλλο ένα που έκανες στη μπανιέρα

… χρόνο με τους γονείς τους, δηλαδή τρέξιμο στη βεράντα και βουτιά στον καναπέ και θερινό σινεμά στη γειτονιά ή στη βεράντα και ύπνο στη μέση της ταινίας και αγκαλιά μέχρι το κρεβάτι και “καληνύχτα μπαμπά/μαμά” και “ήταν πολύ όμορφα σήμερα” και πρωινό το πρωί και να κάνουμε κάτι που θέλουμε αλλά να μην μας πνίγει το πρόγραμμα

… παιχνίδια με τους φίλους τους και επιτραπέζια και στο τάμπλετ ένα ωραίο με κάτι περίεργους που χοροπηδάνε και στην αυλή και στη θάλασσα και στο δωμάτιο με ησυχία το μεσημέρι γιατί οι μεγάλοι κοιμούνται λίγο ή τουλάχιστον έτσι λένε

… τρέξιμο σε κάποια αμμουδιά ξυπόλυτοι και κάπου κάπου η άμμος να καίει και να τρέχεις να βουτήξεις τα πόδια σου στο νερό και να χάνεις τις παντόφλες σου και να βλέπεις τη μία να επιπλέει και να στην φέρνει έξω το κύμα ή κάποιος κύριος που την είδε να περνάει δίπλα του σαν βάρκα

… καλές ιστορίες, καλά βιβλία να διαβάζουν, να ταξιδεύουν, να μοιράζονται αγωνίες και σκέψεις με ήρωες βιβλίων, να φτιάχνουν τους σπουδαίους κόσμους τόσων και τόσων όμορφων αγοριών και κοριτσιών

… συλλογή κοχυλιών και να τα δείχνεις στους φίλους σου μετά σαν τα αυτοκολλητάκια της panini κι εκείνοι να σου δείχνουν τη δική τους ή κάτι που τους άρεσε ή μια φωτογραφία στο κινητό ή τη μηχανή ή στο τάμπλετ

… κοράλια στο αυτί για να ακούς τους ήχους τους θαλασσινούς και να ηχογραφείς τον παφλασμό του κύματος πάνω σε ένα βραχάκι

… βότσαλα που μοιάζουν με καρδιές να τα κάνεις με κορδόνι μενταγιόν και να τα χαρίζεις στη μαμά, τον μπαμπά και όπου αγαπάς

… πόλο και βόλει μέσα στο νερό και να χτυπιέσαι και να βουτάς και να πίνεις και λίγο θαλασσινό νερό και το μεσημέρι να σου καίει το ιώδιο λίγο το λαιμό, αλλά μόνο για λίγο…

… ποδόσφαιρο στην άκρη της άμμου ή στο χωραφάκι του παππού και να κοιτάει ένα από τα τελευταία εναπομείναντα γαϊδουράκια και να απορεί που εσύ κλωτσάς μια δερμάτινη σφαίρα εκεί που το ίδιο είναι δεμένο

… να φτιάχνεις πυργάκια στην άμμο και να τα θωρακίζεις από το κύμα και να βάζεις και σημαία το καλαμάκι της πορτοκαλάδας

… να κάθεσαι κάτω από την ομπρέλα και να περιμένεις πότε θα χωνέψεις το τοστάκι για να ξαναμπείς να πλατσουρίσεις

… να κοιτάς τη φωλιά του χελιδονιού και δίπλα της το σαμιαμίδι που ορμάει στα κουνούπια και να ξέρεις ότι δε θα σε πειράξει ποτέ

… να μπαίνεις στο υπόγειο του παππού που μυρίζει κρασί και λάδι και να βλέπεις κρεμασμένα λουκάνικα και απλωμένες πατάτες στο σακί

… να χτυπάς μερικά σύκα με το ξύλο (μεγάλη αρετή να μάθετε σε ένα παιδί να ξέρει να χτυπά σύκα με διχαλωτό καλάμι κάτω από τη συκιά, γιατί αν σκαρφαλώσει πάνω της η φαγούρα θα πάει σύννεφο)

… καλαμπόκι στη φωτιά και μετά να σε τρώνε τα δόντια σου που σφίνωσαν αυτά τα διαολάκια ανάμεσά τους

… σιτρονέλα για τα κουνούπια γιατί “μαμά, αυτό ήταν τίγρης, δεν ήταν απλό κουνούπι”

… καρπούζι με τη φέτα μαζί και να στάζει το ροζ ζουμάκι στο χώμα για να γλείψει και κανένα ζουζούνι λίγο από αυτό το γλύκισμα

… να παρατηρήσεις τη μυρμηγκοφωλιά και να την σώσεις από την ξαφνική καταιγίδα του Αυγούστου απλώνοντας κλαδάκια από πάνω της

… να δεις τον τζίτζικα που τραγουδά και να μάθεις ότι δεν είναι τεμπέλης αλλά ένας γεράκος που γλεντά τις τελευταίες μέρες της ζωής του καθώς δούλεψε πολύ στα νιάτα του σκάβοντας μέσα στο χώμα

… να ταίσεις καλαμπόκι μια κότα, ψίχουλα ένα μυρμήγκι, μαρούλια το κουνέλι, μεζεδάκι το σκύλο, μια ψαρολιχουδιά τη γάτα, χορταράκι την κατσίκα

… να βαρεθείς κάποια στιγμή και να μην ξέρεις τι να κάνεις και κάπως έτσι να ανακαλύψεις κάτι που δεν πίστευες ποτέ ότι θα βρεις ή ότι υπάρχει

Ξέρω, κάποια από αυτά ίσως πέρασε η εποχή τους, όπως το υπόγειο του παππού ή το χωράδι με το γαίδούρι. Όμως σχεδόν όλα τα άλλα θα παραμείνουν διαχρονικά καλοκαιρινά κι είναι στο χέρι σου να μην περάσεις ένα καλοκαίρι σε μια πισίνα με χλώριο, με ένα τετράδιο με βαρετές εργασίες που δήθεν σε προετοιμάζουν και ένα τάμπλετ που θα κάνει τα μάτια σου μαύρα σαν μην πέρασε καθόλου καλοκαίρι από πάνω σου.

Ας δώσουμε ξανά ένα κανονικό ελληνικό καλοκαίρι στα παιδιά, με αγάπη, με ομορφιά, με ανάλαφρες στιγμές, χωρίς άγχη και προετοιμασίες. Γιατί η καλύτερη προετοιμασία που μπορείς να κάνεις για ένα παιδί, είναι να περάσει ένα υπέροχο καλοκαίρι.

ΥΓ: Οι αρχαίοι πρόγονοι που το έλεγαν θέρος και όχι καλοκαίρι κάτι ήξεραν. Καλός καιρός (=καλοκαίρι) με 40-45 βαθμούς βρε παιδιά; Πού είναι γραμμένο αυτό!

Απόστολος Πάππος,

Νηπιαγωγός