Της Μαρίας Τσανάδη

Σε πλήρη ισοπέδωση των πάντων φαίνεται ότι οδηγούμαστε. Διότι πώς αλλιώς μπορεί κανείς να εξηγήσει το γεγονός ότι τα παιδιά μας από μικρή ηλικία “οφείλουν” να γνωρίζουν τη διαφορετικότητα, ενώ παράλληλα να θεωρούμε “υποχρέωση” την εφαρμογή της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο υποχρεωτικό ωρολόγιο πρόγραμμα σε τάξεις Δημοτικού και Γυμνασίου; Σαφέστατα κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όλοι είμαστε ίσοι, σεβόμαστε το διαφορετικό και τις επιλογές του κάθε ατόμου. Ωστόσο, ίσως εμείς οι κάπως μεγαλύτεροι, βλέπουμε τα πράγματα λίγο διαφορετικά. Η ταχύτητα των εξελίξεων, μας ξενίζει, μας φοβίζει και μας προκαλεί τελικά μεγάλο άγχος σχετικά με το πού και το πώς μεγαλώνουν τα παιδιά μας.

Με δεδομένο λοιπόν το γεγονός ότι είναι πλέον περιττό να εξηγούμε -ακόμη και σε μικρές ηλικίες- τι εννοούμε όταν μιλάμε για ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, πρέπει να κοιτάξουμε με μεγάλη προσοχή τις προσλαμβάνουσες των παιδιών. Μία εξαιρετική και εύστοχη ανάρτηση του δημοσιογράφου και συγγραφέα, Περικλή Στέλλα, πρέπει να μας προβληματίσει. Αξίζει να ακουσουμε με μεγάλη προσοχή αυτά που λέει. Το βίντεο που ακολουθεί δεν μπορεί παρά να μας βάλει σε σκέψεις, διότι πρόκειται για το πιο γνωστό ίσως παιδικό, το οποίο παρακολουθείται από ΠΟΛΥ μικρές ηλικίες.

Η ανάρτηση:

“Με καρτούν,(Γουίνι και Πέπα) προσπαθούν να περάσουν ένα βαθύτερο νόημα, να επηρεάσουν τον εσωτερικό κόσμο των παιδιών στην πιο τρυφερή τους ηλικία καταλυτικά. Να σκεφτεί το παιδί δηλαδή, πως «Αν το παιδικό που μου αρέσει να βλέπω είναι διεμφυλικό, τότε μπορώ να είμαι και εγώ; Ή μήπως είμαι και δεν το γνωρίζω;». Προβάλουν την ομοφυλοφιλία, τον πλουραλισμό των φύλων, ότι δήθεν είναι κάτι που το συναντάμε παντού και το βλέπουμε να εξελίσσεται και στα παιδικά παραμύθια. Το γεγονός πως ένα καρτούν με δύο φύλα ζει σε έναν ιδανικό κόσμο και ταυτίζεται με την αθωότητα και την ευτυχία, δημιουργεί στα παιδιά την ψευδαίσθηση πως ο ομοφυλόφιλος ζει σε ένα πλαίσιο που δεν αποκλίνει καθόλου από αυτό που παρουσιάζει το παιδικό”.

Δείτε το σχετικό βίντεο:

https://www.youtube.com/watch?v=8PTMzSxOjRU&t=84s

Και αν αυτό δεν μας προβληματίζει, ας κοιτάξουμε την καθημερινότητα στα ΜΜΕ. Από διαφημίσεις, μέχρι το… GNTM, που φέτος φαίνεται να προωθεί τρανσέξουαλ «μοντέλα» που δεν έχουν κάνει ακόμα «φυλομετάβαση». Η αποθέωση από τα μέλη της επιτροπής και η ατάκα: «Είσαι τρομερή, είσαι η μόδα, όλοι πρέπει να σου μοιάσουν», τι μηνύματα περνάνε; Όχι του σεβασμού της διαφορετικότητας, αλλά μάλλον της προώθησής της και της προβολής ως κάτι εξαιρετικό. Αυτά λοιπόν είναι τα καινούρια πρότυπα για τα παιδιά μας;

Σε εκδήλωση που είχε διοργανώσει ο Σύλλογος Πολυτέκνων Λάρισας και Περιχώρων με θέμα “ΦΥΛΑ – ΓΑΜΟΣ – ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ”, συμβολή στον δημόσιο διάλογο, ακούστηκαν εισηγήσεις που κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον των παρευρισκόμενων. Βέβαια, όπως χαρακτηριστικά είπε ο καθηγητής Βιοηθικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Βασίλειος Φανάρας, δυστυχώς, διάλογος δεν υπάρχει, παρά το γεγονός ότι αυτός ήταν ο αρχικός στόχος. Κι αυτό γιατί η άλλη πλευρά δεν θέλει να τεθούν επί τάπητος κάποια ζητήματα. Όλα θυσιάζονται στο βωμό των “δικαιωμάτων”. Κανένας δεν επιθυμεί να στερηθεί κάποιος τα δικαιώματά του. Κανείς δεν αμφισβητεί την ισότητα. Ωστόσο θα πρέπει να δούμε σε βάθος όλα αυτά που βρίσκονται σήμερα στην επικαιρότητα.

“Δυστυχώς βλέπουμε να υπάρχει άγνοια. Δεν θα έπρεπε να τίθεται καν θέμα γάμου. Είναι σκανδαλώδες. Κανείς δεν μιλάει γιατί υπάρχει φόβος. Όμως πρέπει να δούμε την πραγματικότητα. Δεν είναι θέμα κακίας. Αλλά τα παιδιά δεν είναι δυνατόν να μεγαλώνουν σε τέτοιες οικογένειες. Υπάρχουν προβλήματα και κανείς δεν μιλάει. Προσπαθούν να περάσουν ως κατά φύσιν, το παρά φύσιν. Όλο αυτό δεν είναι δυνατόν να ευλογηθεί με μια τελετουργία. Δεν μπορεί να μιλάμε για μυστήριο και σαφέστατα δεν μπορεί αυτό από τη φύση του να δώσει παιδιά”, ανέφερε ο κ. Φανάρας.

Από την πλευρά της η ιατρός πνευμονολόγος και μέλος του “Μαμά Μπαμπάς & Παιδιά”, Παναγιώτα Χατζηγιαννάκη, τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής: “Η ομόφυλη ένωση, είναι μία στείρα ένωση και η απόκτηση παιδιών, γίνεται με τρόπους που είναι εις βάρος τους. Η ανάπτυξη της ομόφυλης οικογένειας μπορεί να δικαιώνει τις σεξουαλικές επιλογές της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, αλλά δημιουργεί μια οικογένεια με πολλά προβλήματα. Τα παιδιά αδικούνται. Επίσης περνάνε μία δοκιμασία και πολλοί επαγγελματίες που καλούνται να εμπλακούν στη διαδικασία ενός γάμου ατόμων ιδίου φύλου, αφού βρίσκονται και αντιμέτωποι με μία κοινωνία που θεωρεί όλο αυτό μη φυσικό σε πολλά επίπεδα”

Στο ερώτημα αν τελικά η χώρα μας είναι έτοιμη για το επόμενο βήμα, η κ. Χατζηγιαννάκη υπογράμμισε: “Οι πολίτες είναι ανενημέρωτοι. Δεν γνωρίζουν τις συνέπειες ενός ομόφυλου γάμου. Επειδή όμως θεωρώ ότι υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την υγιή ανάπτυξη των παιδιών και όλοι θέλουν το καλύτερο για εκείνα, πιστεύω ότι αν ενημερωθούν σωστά δεν θα αποδεχθούν κάτι τέτοιο. Σε καμία περίπτωση με αυτά που επισημαίνουμε δεν σκοπεύουμε να προσβάλλουμε τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα. Όμως πρέπει να δούμε ρεαλιστικά την πραγματικότητα”.

Όσο για τους νέους μας, οι οποίοι είναι σαφώς πιο κοντά σε οποιαδήποτε εξέλιξη και αποδέχονται το καινούριο και το διαφορετικό, η ίδια θεωρεί ότι επειδή είναι καλοπροαίρετοι, δεν θέλουν να αδικήσουν κανέναν και τους ενδιαφέρει να είναι όλοι ευτυχισμένοι. Κι εδώ η έλλειψη σωστής ενημέρωσης οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα. “Η ευτυχία και η χαρά, είναι επιφανειακά συναισθήματα. Μόλις προχωρήσει ο γάμος και η οικογένεια με τη διάσταση που θέλουν τα ομόφυλα ζευγάρια, τότε φαίνονται τα προβλήματα και πώς αυτά επηρεάζουν αρνητικά τα παιδιά”, κατέληξε η κ. Χατζηγιαννάκη.

Τελικά όσο και να θέλουμε, δεν είναι δυνατόν να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας “κατεβάζοντας ταχύτητα”. Τα πάντα γύρω μας εξελίσσονται με γρήγορους ρυθμούς και οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Τα παιδιά είναι πάντα “εύκολος στόχος” για “πλύση εγκεφάλου”. Άλλο “επιλογή” και άλλο “χειραγώγηση”…